بدین ترتیب، کاربرد بالینی AMLR به جمعیت بزرگسالان محدود میشود و اغلب برای تعیین حساسیت شنوایی در فرکانسهای پائین مورد استفاده قرار میگیرد. بعداً با معرفی پاسخهای شنیداری حالت پایدار (ASSR)، اتکا ادیولوژیستها به AMLR بعنوان یک روش تعیین آستانه شنوایی با فرکانس خاص در کودکان به ویژه برای سیگنال 1000HZ و کمتر از آن، به حداقل رسید.
در اکثر بزرگسالان، آستانه شنوایی را میتوان با روشهای رفتاری متداول، مثل ادیومتری تون خالص و گفتاری با دقت تعیین کرد، اهداف کاربردی AMLR برای تعیین آستانه شنوایی بزرگسالان قیمت سمعک نامرئیبسیار محدود است، و عمدتاً برای مواردی بکار برده میشود که یافتههای ادیومتری رفتاری ناقص یا غیر قطعی و نامعتبر باشند (مثل کم شنوایی غیر عضوی یا تمارض)، و یا در فردی با میزان شناخت پائین (مثل معلولین ذهنی)، یا در وضعیتهای هوشیاری نامناسب (مثل سستی (Lethargic) و اغما (Comatose)).
اغلب، مولفه Pa از AMLR بعنوان شاخص پاسخ به محرک شنیداری مورد استفاده قرار میگیرد. معمولاً از سیگنال تون برست با طول مدت نسبتاً طولانی استفاده میشود و شدت سیگنال به تدریج کاسته میشود تا هیچ پاسخی دیده نشود. در این مرحله یک سوال منطقی مطرح میشود که ارتباط Pa با آستانه رفتاری چگونه است؟ یعنی، در کدام سطح سیگنال بالاتر از آستانه شنوایی رفتاری تون خالص، برای اولین بار Pa مشاهده میشود؟ در مورد بزرگسالان، دقت ارزیابی شنوایی با AMLR معادل دقت ارزیابی شنوایی با ABR با فرکانس خاص است. یک Pa معتبر (پایا) معمولاً هنگامیردیابی میشود که سطح شدت سیگنال در فاصله 10dB بالاتر از آستانه تون خالص در همان ناحیه فرکانسی قرار داشته باشد، در بعضی بیماران خاص، با حداقل مقدار نویز الکتروفیزیولوژیک، ارزیابی شنوایی با AMLR دقیق تر از ABR است. وابستگی AMLR به شلیک (فعالیت) همزمان رشتههای عصبی آوران در سیستم شنوایی کمتر از وابستگی ABR است. برای برانگیختن ABR، نیازمند سیگنالهای با طول مدت کوتاه (زودگذر) است، در حالی که سیگنالهایی با طول مدت بیشتر برای برانگیختن AMLR کارآیی دارند. بنابراین در بیمارانی با ضایعه عصبی که همزمانی پاسخها نقصان مییابد، حتی با AMLR کاملاً ناهنجار یا عدم مشاهده ABR، میتوان AMLR را ارزیابی کرد. البته مزایای بالینی کاربرد AMLR برای بیماران با نوروپاتی شنوایی بخوبی روشن نشده است.
از AMLR میتوان در ارزیابی کم شنواییهای انتقالی، حسی و آمیخته و همچنین غیر عضوی (تمارض) استفاده کرد. البته، همچون همه روشهای الکتروفیزیولوژیک شنوایی، دقت تعیین آستانه شنوایی با AMLR را میتوان با ثبت پاسخها با پروتکل آزمایش بهینه و به ویژه با پائین آوردن سطح نویز (فیزیولوژیک و اکوستیک محیطی) افزایش داد تا پاسخهای پایا و محکم در سطوح شدت بالای آستانه ثبت شوند.